Twee perspectieven op bouwmanagement

Carol en Donna in gesprek over leren, leiden en de liefde voor het vak

In een bijzonder gesprek tussen junior en senior – Donna, een nieuwsgierige werkstudent, en Carol, een ervaren manager in de bouw – komen verschillen én overeenkomsten samen. Wat begint als een kennismaking, groeit uit tot een ontmoeting vol inzicht, plezier en herkenning.

Donna: van contructies naar context

Donna groeide op in het Brabantse Oisterwijk en wist al jong dat haar hart bij techniek lag. Ze hield van wiskunde, natuurkunde en het doorgronden van hoe dingen werken. Zonder eindexamen, maar met veel ambitie, startte ze op haar zeventiende met de bachelor civiele techniek in Delft.

“Ik wist niet eens dat je op het stopknopje van de bus moest drukken.”

De overstap van een hechte dorpsomgeving naar de stad – midden in coronatijd – was een grote omschakeling. Ze bracht veel tijd alleen door op haar kamer, zonder fysiek contact met medestudenten. Die periode heeft haar gevormd, maar ook bevestigd dat ze op de juiste plek zat.

“Civiele techniek paste goed bij me: ik hou van constructies en systemen. Maar ik miste het idee dat je weet waar je het voor doet.”

In de bachelor leerde ze vooral abstract denken, moeilijke formules oplossen en patronen herkennen. Dat vond ze uitdagend, maar het ontbrak haar aan context. Pas bij de master Construction Management and Engineering vielen de puzzelstukken op hun plaats.

“In projecten komt alles samen. Je krijgt van alles een beetje mee – en dan voeg je het samen. Dat verbindende vind ik het allerleukste.”

Wat haar drijft, is het snappen van het geheel: welke partijen doen mee, in welke fase zit je, en wat is het doel van wat je doet? Ze leert snel, stelt scherpe vragen en kijkt met open blik naar het werkveld. Juist daarom vindt ze het waardevol om te leren van collega’s zoals Carol. “Hij denkt mee, maar laat ook ruimte. Daardoor leer ik niet alleen wát je doet, maar vooral waarom je het doet.”

Bij Van der Bouw ervaart Donna hoe belangrijk het is om samen te werken met mensen die hun kennis delen en haar serieus nemen in haar rol.

“Er is ruimte om vragen te stellen, maar ook om initiatief te nemen. Dat maakt het een fijne plek om te leren en te groeien.”

Carol: bouwen aan mensen en processen

Carol wist al op jonge leeftijd dat hij architect wilde worden. Hij wilde leren door te maken, te ontdekken en te creëren. Zijn pad liep via de MTS, HTS en uiteindelijk de Academie voor Bouwkunst. Daar vond hij zijn plek tussen vakgenoten met dezelfde drive. Hij begon zijn loopbaan bij een architectenbureau en startte op zijn 32e, samen met partners, een eigen bureau. Twintig jaar lang werkte hij aan de meest uiteenlopende projecten – van arbeiderswoningen tot het Shell-hoofdkantoor. Altijd in teamverband.

“Het leukste vond ik werken in groepsverband. Iedereen had z’n inbreng. Het ging nooit om mij, maar om wat we samen tot stand brachten.”

De liefde voor het vak zit diep bij Carol. Niet om op de voorgrond te staan, maar om met anderen iets te bouwen dat klopt – technisch, ruimtelijk én menselijk.

“Iedereen moet de ruimte krijgen om z’n kracht in te zetten.”

Die houding tekende zijn jaren als architect en vormt nog steeds de kern van hoe hij werkt. Na de kredietcrisis viel het bureau uiteen. Wat hij het meest miste, was het werken in teamverband. Die drijfveer bracht hem bij bouwmanagement. En dat bleek verrassend goed te passen.

“Ik creëer ruimte waarin anderen zich kunnen ontwikkelen. Het begint met vertrouwen en eindigt met een resultaat waar iedereen achter staat.”

Bij Van der Bouw voelt hij zich thuis in de initiatief- en voorbereidingsfases van projecten. Hij helpt mee om het fundament te leggen: kaders opstellen, belangen verbinden, processen begeleiden. En dat doet hij niet alleen inhoudelijk, maar ook als collega.

“Ik ben alert op wat er gebeurt. Als ik merk dat iets beter kan, coach ik daarop. En ik check regelmatig in bij mensen. Dat contact is belangrijk.”

Wat hem typeert is zijn openheid en benaderbaarheid. Hij maakt het voor anderen makkelijk om vragen te stellen en creëert een omgeving waarin mensen durven leren. “Ik voel hier de ruimte om mezelf te zijn – en dat gun ik iedereen. Of je nu starter bent of al jaren meedraait.”

De waarde van ervaring en een frisse blik

Carol ziet in Donna de juiste basis:

“Ze is scherp. Ze weet al goed waar haar kwaliteiten liggen. Ze moet vlieguren maken, maar ze is goed op weg.” Hij benadrukt het belang van procesbewustzijn – een vaardigheid die niet uit boeken komt: “Jongeren weten soms niet in welke fase we zitten. Dat wordt zwaar onderschat. Elk overleg heeft een doel. Je moet weten waar je zit.”

En ook: het stellen van de juiste vragen is belangrijker dan alle antwoorden weten.

“Als jij het niet begrijpt, hoe moeten de aannemers het dan snappen?”

Voor Donna is het inspirerend: “Carol laat ruimte. Hij denkt mee, maar duwt niet. Dat voelt veilig én leerzaam.”

Foto’s zijn gemaakt op de Bouwcampus, in en om het kantoor van Van der Bouw en bij onze buren van The Green Village.

Het gesprek als creatieproces

Carol sluit af met een krachtige vergelijking:

“Een goed gesprek is als een ontwerp. Je creëert ruimte, je gaat het aan en daarin ontstaat iets nieuws.”

En precies dat is wat hier gebeurde.

 

Bij Van der Bouw geloven we dat je groeit door samen te bouwen. Zin om mee te doen?

www.vanderbouw.nl/werkenmetimpact